อ่านให้คล่องร้อยกรอง ร้อยแก้ว

ความรู้พื้นฐานในการอ่าน

แน่นอนค่ะ การอ่านมีพื้นฐานง่ายๆ ที่เปรียบเสมือนการต่อเลโก้เลยค่ะ เรามาดูกันทีละขั้นตอน 1. รู้จักตัวต่อ (รู้จักตัวอักษร) 🅰️ นี่คือด่านแรกสุดเลยค่ะ คือการที่สมองของเราจดจำหน้าตาและชื่อของตัวอักษรแต่ละตัวได้ ทั้งพยัญชนะ (ก, ข, ค...), สระ (า, ี, ุ...) และวรรณยุกต์ (่, ้, ๊, ๋) สิ่งที่ต้องทำ: แค่มองแล้วบอกได้ว่าตัวนี้คือ "ก ไก่" ตัวนี้คือ "สระอา" 2. รู้ว่าตัวต่อมีเสียงอะไร (รู้จักเสียงของอักษร - โฟนิกส์) 🗣️ ขั้นตอนนี้สำคัญมากค่ะ คือการจับคู่ "หน้าตา" ของตัวอักษรกับ "เสียง" ของมัน เช่น เห็นตัว "ก" ต้องรู้ว่ามันออกเสียง "เกอะ" เห็นตัว "ม" ต้องรู้ว่ามันออกเสียง "เมอะ" เห็นสระ "-า" ต้องรู้ว่ามันออกเสียง "อา" หลักการนี้เรียกว่า โฟนิกส์ (Phonics) ซึ่งเป็นหัวใจของการอ่านออกเสียงเลยค่ะ 3. นำตัวต่อมาประกอบกัน (การประสมคำ) 🧩 เมื่อเรารู้เสียงของตัวต่อแต่ละชิ้นแล้ว เราก็จะเริ่มเอาเสียงเหล่านั้นมา "ผสม" กันให้กลายเป็นคำได้ เสียง "ม" (เมอะ) + เสียง "า" (อา) ➡️ ผสมกันเป็น ➡️ "มา" เสียง "ก" (เกอะ) + เสียง "า" (อา) ➡️ ผสมกันเป็น ➡️ "กา" เสียง "ด" (เดอะ) + เสียง "ู" (อู) ➡️ ผสมกันเป็น ➡️ "ดู" พอเราทำแบบนี้บ่อยๆ สมองจะเริ่มทำได้เร็วขึ้นโดยอัตโนมัติ 4. รู้ความหมายของสิ่งที่ต่อเสร็จ (เข้าใจความหมายคำ) 🧠 การอ่านไม่ได้จบแค่การออกเสียงได้ แต่ต้อง "เข้าใจ" ด้วยว่าคำนั้นหมายถึงอะไร เมื่ออ่านคำว่า "กา" ต้องนึกถึง "นกสีดำชนิดหนึ่ง" เมื่ออ่านคำว่า "มา" ต้องเข้าใจว่าคือ "การเคลื่อนที่เข้ามาหา" ตรงนี้เราเรียกว่า คลังคำศัพท์ (Vocabulary) ยิ่งเรารู้จักคำศัพท์เยอะ เราก็จะอ่านเรื่องต่างๆ ได้เข้าใจมากขึ้น 5. อ่านได้อย่างราบรื่น (ความคล่องแคล่ว) 🚀 เมื่อเราฝึกทั้ง 4 ข้อข้างบนจนชำนาญแล้ว เราจะไปถึงขั้นสุดท้าย คือ ความคล่องแคล่ว (Fluency) ซึ่งหมายถึงการอ่านที่: ถูกต้อง: อ่านออกเสียงคำต่างๆ ได้อย่างถูกต้อง รวดเร็ว: อ่านได้ในความเร็วที่เหมาะสม ไม่ช้าหรือติดขัด ใส่อารมณ์: อ่านได้ตามเนื้อหา มีการเว้นวรรคและใช้น้ำเสียงที่สอดคล้องกับเรื่องราว พอเราอ่านได้คล่อง สมองของเราก็จะไม่ต้องเหนื่อยกับการประสมคำทีละตัว แต่จะสามารถโฟกัสไปที่การทำความเข้าใจเนื้อเรื่องทั้งหมดได้ง่ายขึ้น สรุปง่ายๆ การอ่านก็คือการ เห็นตัวอักษร ➡️ แปลงเป็นเสียง ➡️ ผสมเสียงเป็นคำ ➡️ แล้วเข้าใจความหมายของคำนั้น นั่นเองค่ะ พอทำซ้ำๆ จนคล่อง ก็จะกลายเป็นทักษะที่ติดตัวเราไปตลอดค่ะ