ยุคสมัยดนตรีไทย
เกี่ยวกับคอร์ส
📜 วิวัฒนาการของดนตรีไทย: สุโขทัย – รัตนโกสินทร์
| สมัย | ลักษณะเด่น | เครื่องดนตรีไทยที่สำคัญ | วงดนตรีไทยหลัก | บทเพลงไทยที่สำคัญ |
| สุโขทัย (ประมาณ พ.ศ. 1792 – 2006) | เน้นการขับลำนำ และการร้องเล่นพื้นเมือง ปรากฏหลักฐานในศิลาจารึก (เสียงพาทย์, เสียงพิณ, เสียงเลื้อน, เสียงขับ) | เครื่องดีด: พิณ, กระจับปี่, พิณน้ำเต้า เครื่องสี: ซอสามสาย เครื่องตี: ฆ้อง, กลอง, มโหระทึก, บัณเฑาะว์ เครื่องเป่า: ปี่ไฉน, แตร, สังข์ | 1. วงบรรเลงพิณ (ดีดพิณและขับร้อง) 2. วงขับไม้ (ซอสามสาย, บัณเฑาะว์, ขับลำนำ) 3. วงปี่พาทย์เครื่องห้า (ปี่, ฆ้อง, ตะโพน, กลอง, ฉิ่ง) 4. วงมโหรีเครื่องสี่ (ซอสามสาย, พิณ, ทับ, กรับพวง/ขับร้อง) | ส่วนใหญ่เป็น เพลงพื้นเมือง เช่น เพลงเทพทอง |
| อยุธยา (ประมาณ พ.ศ. 1893 – 2310) | ความนิยมแพร่หลาย มีการใช้ดนตรีในพระราชฐาน (ปรากฏในกฎมณเฑียรบาล) มีการเพิ่มเครื่องดนตรีใหม่ ๆ | เครื่องดีด: ระนาดเอก (ปรากฏครั้งแรก), จะเข้, กระจับปี่ เครื่องสี: ซออู้, ซอด้วง (เริ่มมีใช้) เครื่องตี: ฆ้องวงใหญ่, ตะโพน, โทน, รำมะนา เครื่องเป่า: ปี่ใน, ขลุ่ย | 1. วงปี่พาทย์เครื่องห้า (เพิ่มระนาดเอก) 2. วงมโหรีเครื่องหก (เพิ่ม ขลุ่ย และ รำมะนา) 3. วงขับไม้ (ยังคงใช้ในพิธีหลวง) | เพลงภาษา (มอญ, พม่า, จีน) เพลงตับ (นำเพลงหลายเพลงมาต่อกัน) |
| รัตนโกสินทร์ (พ.ศ. 2325 – ปัจจุบัน) | พัฒนาการสูงสุด มีการประดิษฐ์เครื่องดนตรีใหม่ ขยายวงดนตรี จัดระบบเสียง และมีการปฏิรูปเพื่อผสมผสานกับตะวันตก | เครื่องตี: ระนาดทุ้ม, ฆ้องวงเล็ก (ร.3), ระนาดเอกเหล็ก, ระนาดทุ้มเหล็ก (ร.4) เครื่องสาย: จะเข้ เป็นที่นิยมมาก เครื่องเป่า: ขลุ่ย, ปี่ต่างๆ | 1. วงปี่พาทย์เครื่องคู่ (ร.3) 2. วงปี่พาทย์เครื่องใหญ่ (ร.4) 3. วงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์ (ร.5: ผสมผสาน) 4. วงมโหรีเครื่องคู่/ใหญ่ 5. วงเครื่องสายไทย/ผสม | เพลงเถา (3 อัตราจังหวะ) เพลงสามชั้น (ได้รับความนิยมสูงสุด) เพลงพระราชนิพนธ์ (เช่น เพลงบุหลันลอยเลื่อน ร.2) เพลงหน้าพาทย์ (ใช้ประกอบกิริยา โขน ละคร) |
✨ จุดเปลี่ยนและวิวัฒนาการสำคัญ
-
การกำเนิดระนาด:
-
สมัยอยุธยา: มีการนำ ระนาดเอก เข้ามาใช้ในวงปี่พาทย์เครื่องห้า
-
สมัยรัตนโกสินทร์ (ร.3): ประดิษฐ์ ระนาดทุ้ม ทำให้เกิดวงปี่พาทย์เครื่องคู่
-
-
การขยายวงดนตรี:
-
วงปี่พาทย์: พัฒนาจากเครื่องห้า (สุโขทัย/อยุธยา) $\rightarrow$ เครื่องคู่ (ร.3) $\rightarrow$ เครื่องใหญ่ (ร.4)
-
วงมโหรี: พัฒนาจากเครื่องสี่ (สุโขทัย) $\rightarrow$ เครื่องหก (อยุธยา) $\rightarrow$ เครื่องคู่/เครื่องใหญ่ (รัตนโกสินทร์)
-
-
รูปแบบเพลง:
-
สมัยสุโขทัย/อยุธยา: เน้นเพลงสั้น, เพลงพื้นเมือง, เพลงตับ
-
สมัยรัตนโกสินทร์: พัฒนาเป็น เพลงเถา (การนำเพลง 3 อัตราจังหวะมาบรรเลงต่อเนื่อง) ซึ่งเป็นมาตรฐานการบรรเลงเพลงขนาดใหญ่
-
เนื้อหาของคอร์ส
วิวัฒนาการของดนตรีไทย
-
สมัยสุโขทัย
06:15 -
สมัยอยุธยา
06:25 -
สมัยรัตนโกสินทร์
18:43 -
ทบทวนท้ายบท